تولید و عرضه کلیه صنایع ریخته گری آلومینیوم و روی و آلیاژهای مربوطه
مقاطع فولادی (به انگلیسی steel sections) اسم های بسیار متفاوتی دارند. در ایران نامگذاری مقاطع فولادی بیشتر براساس شکل و کاربرد اصلی آن ها انجام می شود اما در صنعت به شکل کلی هم با نام مقطع فولادی و هم پروفیل شناخته می شوند.
از نظر شکل، مقاطع فولادی بسیار متنوع هستند و انواع مختلفی چون توپر، توخالی، باز و … دارند. همین شکل و ساختار متنوع باعث شده کاربرد مقاطع فولادی هم بسیار گسترده و متنوع باشد. نمونه های بزرگ و ضخیم آن در صنایع سنگین و برای ساخت و ساز کاربرد دارد نمونه های ظریف تر اما بیشتر برای ساخت محصولات مصرفی و تزئینی استفاده می شود.
مقاطع فولادی محصولاتی هستند که طی فرآیندهایی از مواد اولیه ای مانند تختال، شمش فولادی و بلوم و بیلت تولید می شوند و میزان کربن آن ها بین ۰.۱۶ تا ۰.۲۵ درصد است. از پرمصرف ترین و پرفروش ترین مقاطع فولادی می توان به نبشی، میلگرد، ناودانی و تیرآهن اشاره کرد.
اعضای فلزی از مهم ترین مصالح ساختمانی هستند که با شکل و سطح مقطع همچنین کیفیت مکانیکی و شیمیایی مربوط به خود مشخص می شوند.
انتقال بارهای افقی و قائم از طریق اعضای فولادی سازه ای انجام می شود. انواع مقاطع فولادی در قالب های ریخته گری پیوسته و بدون اتصال تولید می شوند که اشکال مختلف آن به شرح زیر است:
مقاطع I شکل
مقاطع تخت
مقاطع زاویه دار
مقاطع صفحه ای
مقاطع قوطی شکل
مقاطع T شکل
مقاطع طویل مثل میلگرد
این مقاطع به دو دسته ی مقاطع زاویه دار با زاویه برابر و پایه هایی با ابعاد برابر ، مقاطع زاویه دار با زاویه نابرابر و پایه هایی با ابعاد مختلف تقسیم می شوند. از مقاطع زاویه دار در ساخت خرپاها برای سقف استفاده می شود.نبشی و ناودانی جزو مقاطع زاویه دار هستند.
نبشی یک مقطع فولادی به شکل L با زاویۀ 90 درجه است. مقطع نبشی مناسب برای کاربری سازه ای، ساخت و تعمیر در پروژه ها است.
ناودانی از نظر شکل ظاهری شبیه حرف U انگلیسی است و سطح مقطع ناودانی از یک جان به صورت افقی و دو بال به صورت عمودی تشکیل شده است. ناودانی ها ازنظر ورق فولادی مورداستفاده نیز به ۲ دسته مشبک و ساده تقسیم می شوند.
مقاطع قوطی از دیگر انواع مقاطع فولادی در دو گروه لوله فولادی با مقطع دایره ای و قوطی با مقطع مستطیلی و مربعی تقسیم می شوند. از این اعضا در ساخت ستون، تیر و خرپا استفاده می شود.
در مقاطع T شکل یا سپری ، بال و جان مقطع به شکل “T” بوده و از آنها در ساخت خرپاها برای تقویت سازه ، در سقف ها، نورگذر، گاردریل ها، سدسازی، ساخت در و پنجرهاستفاده می شود. این مقاطع در اندازه های 20x20x3 میلی متر تا 150x150x10 میلی متر و در ضخامت های مختلف تولید می شوند.
مقاطع I شکل که به آن ها تیر یا تیرچه های فلزی نیز گفته می شود، به عنوان تیر و ستون در ساختمان مورد استفاده قرار می گیرند. این مقاطع در اندازه های مختلف از 75x50 میلی متر تا 600x210 میلی متر تولید می شوند.
تمامی پروفیل ها و انواع مقاطع فولادی استاندارد همراه با ویژگی در مقررات و آیین نامه های مربوط به ساختمان معرفی شده اند. مؤثرترین و متداول ترین مقاطع در طراحی تیرهای سازه ای مقاطع I شکل هستند.
از مقاطع تخت نیز در ساخت درها و پنجره ها استفاده می شود. این مقاطع با عرض های 10 تا 400 میلی متر و با ضخامت 3 میلی متر تا 40 میلی متر تولید می شوند.
مقاطع صفحه ای ؛ از ورق های فلزی سبک ساخته می شود که به کمک دستگاه، برش داده شده و صاف می شوند. به طور کلی در این مقاطع، یک شبکه لوزی شکل از ورق ها ساخته می شود.
میلگرد، دارای مقطع دایره ای شکل است که به عنوان تقویت کننده در سازه های بتنی و کوره های فلزی استفاده می شود. قطر این میلگردها از 5 تا 250 میلی متر متغیر است.
تاب کششی : مقاطع فولادی در تاب کششی و مقاومت ارتجاعی متفاوتی تولید و بر اساس نوع نیاز در پروژه های مختلف مورد استفاده قرار می گیرند.
خاصیت شکل پذیری : فولاد دارای خاصیت شکل پذیری بسیار خوبی است به همین جهت از آن در ساخت انواع نبشی،ناودانی، ورق فولادی، ریلی، موتور، تسمه فولادی و …استفاده می شود.
قابلیت اتصال : انواع مقاطع فولادی را می توان از طریق اتصال خشک( پیچ) یا تر ( جوشکاری) به یکدیگر متصل و قطعات جدیدی ساخت.
ضریب انبساط : ضریب انبساط فولاد با توجه به دمای متغیر 2_100درجه سانتی گراد برابر با 2 درصد محاسبه می شود.
سازه های فلزی به طور قابل توجه ای سبک تر از معادن بتنی هستند به پایه های کمتری احتیاج داشته و اثر محیطی را کاهش می دهد. پایه های ستون فولادی در صورت لزوم می تواند در پایان عمر یک ساختمان استخراج و بازیافت شود و مجددا مورد استفاده قرار بگیرد. فولاد از نظر انرژی هم کارآمد است زیرا گرما به سرعت از پشت بام می تابد و باعث ایجاد محیط سرد در مناطق آب و هوایی گرم می شود . در آب و هوای سرد ، دیوارهای پانل فولادی دوجداره به خوبی می توانند عایق بندی شوند تا حاوی گرمای بهتر شود.
توانایی های فولاد برای به حداکثر رساندن فضای داخلی با باریکترین پوسته ممکن است به این معنا باشد که سازه های فولادی نازک تر و کوچک تر هم وجود دارد. عمق تیرآهن فولادی تقریبا نیمی از تیرهای چوبی است که فضای خالی بیشتری را دارد و امکان استفاده از مواد و هزینه کمتری را در مقایسه با سایر مواد ایجاد می کند. ضخامت دیوارها حاصل از فولاد می تواند نازک تر هم باشد زیرا استحکام فولاد به این معناست که نیاز به ساخت دیوارهای آجری و جامد پر مصرف نیست.
چهارچوب باریک فولادی ساختمان ها حس رها بودن را ایجاد می کند. انعطاف پذیری و قابلیت چکش خواری آن باعث می شود تا معماران به دنبال یافتن شکل و بافت متمایز می باشند.
زمین لرزه ها از نظر بزرگی ، فرکانس ، مدت زمان ، مکان و ….قابل پیش بینی نیستند فولاد ماده ای انتخابی است که برای طراحی در مواقع زلزله خیز و …مورد استفاده قرار می گیرد و ذاتا شکل پذیر و انعاطف پذیراست. به جای خرد کردن و یا خرد شدن بارهای شدید خم می گردد و بسیاری از اتصالات تیراهن به ستون در یک ساختمان فولادی برای پشتیبانی از بارهای گرانشی طراحی شده اند اما آنها ظرفیت قابل توجهی برای مقاومت در برابر بارهای جانبی ناشی از باد و زمین لرزه را نیز دارند.
زمانی که ساختمان های فولادی در حال تخریب هستند می توان از اجزای آن ها در سیستم ها بازیافت صنعت فولاد برای ذوب شدن مجدد استفاده نمود.فولاد بدون از بین رفتن خواصی که دارد می تواند به صورت نامحدود بازیافت شود و موجب صرفه جویی در استفاده از منابع طبیعی گردد. امروزه حدود ۳۰٪ از فولاد از فولاد بازیافت شده ساخته می شوند.
فولاد سازه در هنگام ساخت و ساز مسکونی یک ماده مستحکم است که استحکام و خصوصیات مکانیکی فولاد با گذشت زمان از بین نمی رود و به دلیل بار سنگین خم یا شکسته هم نمی شود. ساختمان هایی که از فولاد ساخته شده اند در چندین دهه قوی و زیبا خواهند ماند و ترک برنمیدارند.